Ο Alfonsso Enrico degli Alpi και η ωραία Carla

    Την άλλη μέρα κι ενώ ανηφόριζαν παίρνοντας το μονοπάτι της επιστροφής η Carla γύρισε κι έριξε μια τελευταία ματιά στο απλωμένο τοπίο.

Η ματιά της κοντοστάθηκε. Ανάμεσα στο μικρό ψαράδικο χωριουδάκι και την λίμνη ήταν ο βάλτος με τα καλάμια. Οι ψαράδες για να μπορούν εύκολα να περνούν οι βάρκες τους στα βαθύτερα νερά, έκοβαν καλάμια δημιουργώντας διαδρόμους. Σχεδόν ο καθένας είχε και το δικό του υδάτινο μονοπάτι που οδηγούσε από την καλύβα του κατευθείαν στη λίμνη.

Η Carla σαν είδε από ψηλά να γυαλίζουν όλοι αυτοί οι υδάτινοι δρόμοι, φώναξε:

-I canalli! I canalli di Venezia …mi sembrano cosi!

(που σημαίνει: Τα κανάλια της Βενετίας!.. έτσι μου φαίνονται.)

Ο Alfonsso δίπλα της γέλασε.

- Αφού σ΄ αρέσει τόσο, ναι θα χαρίσω το όνομα σου στη λίμνη. Έτσι θα γίνει!

Πήρε το φτερό με το μελάνι και πάνω από το VIVIIS έγραψε CARLA. Και πιο κάτω εκεί που ήταν ζωγραφισμένο το χωριουδάκι με τις καλύβες και τα καλάμια αφού ξαναβούτηξε στο μελάνι, έγραψε CANALI.

Μετά έρχισε να σχεδιάζει βάρκες, ψάρια που βγαίνουν από το νερό, πολύχρωμα ψαροπούλια, ανθισμένες αμυγδαλιές….. ώσπου σβήσαν τα κεριά κι έγειρε πλάι στην αγαπημένη.

Μετά από ένα μήνα ο χάρτης βρισκόταν τακτοποιημένος στα αρχεία της Βενετίας.

Χάρης Τζίκας.  Η επιστροφή της Κάρλας